- Co to było? - spytał Nick.
Nikt mu nie odpowiedział. Każdy szedł prosto szybkim tempem. Nie było osoby, która cokolwiek mówiła. W końcu Fank poszedł na początek i ogłosił innym, że wychodzą na powierzchnię. Nakazał, jakiemuś innemu kotu otworzyć właz, który prowadził na dwór. Każdy po kolei wyszedł na świeże powietrze.
- Powiesz mi w końcu? - zapytał Nick zwracając się do Fanka
- Ghule.
- Co to ghule?
- Nie chcesz wiedzieć. To ludzie, którzy z powodu zbyt dużego promieniowania oszaleli i zmienili się w potwory.
- Dokąd poprowadził nas tunel?
- To nie tunel, to stare ścieki.
Kot nic nie mówiąc poszedł do innych, po czym zmęczony usiadł na starej oponie. Każdy był zrozpaczony. Widać było, że stracili swoje schronienie. Fank zaczął rozmawiać z tym samym zwierzęciem, co wcześniej. Dziwne zwierzę pobiegło wraz z dwoma innymi w stronę, z której przyszli. Potem kot nakazał innym znaleźć coś do jedzenia i picia. Wszyscy wiedzieli, co robić oprócz Nicka. Wtedy Fank zdziwiony tym, że Nick tylko siedzi i się patrzy podszedł do niego i zaczął rozmowę:
- Słuchaj, jeżeli chcemy przeżyć musimy trzymać się razem i sobie pomagać, więc idź znajdź coś do picia.
- Dobra, ale powiedz mi co tu się dzieje.
- Nie udawaj głupa. Tamtych troje wysłałem do naszego starego obozu, aby zrobili zwiad. Inni poszli po jedzenie i wodę. Potem zaczną zabiezpieczać teren, więc ty też zacznij coś robić.
Nick miał wiele pytań, ale postanowił zadać je potem. Zauważył, że musi zasłużyć na informacje. Postanowił pójść po wodę. Skręcił w uliczkę i zaczął szukać, czegoś do picia. Idąc przez zniszczone ulice zauważył pompę. Podszedł, po czym zaczął pić. Pingwin szybko pobiegł do reszty, ale gdy wrócił nikogo tam nie było. Wszyscy zniknęli. Nick postanowił zaczekać. Wtedy zaczął słyszeć odgłosy. Poznał je prawie od razu - ghule. Zza krzakami było słychać ich odgłosy. Nick zaczął szukać jakiejś broni, ale znalazł tylko rurę. Wziął ją w skrzydła i zrobił pozycję bojową.